Düğüm düğümdür hayat,
Sarar sarmalar içten içe,
Dertleriyle iniler için için,
Düğümleri hayatın...
Hayatın düğümleri,
Suların buzları misali
Çözüldü de
Benim dertlerim
sıra sıra dizildi,
söyleyemedim.
Oturdu yüreğime
Düğüm düğüm...
Derdimi anlatamadım,
Kendime anlatır gibi,
Derdimi anlayana
rast gelirim misali,
çözüldüm de
herkesin derdi
bir başka
düğüm düğümdü.
Sustum...
İçimde düğümledim
bir daha kendimi,
Gün gelir
Kendi isyanında
çözülür diye..
Oysa derdimi
Anlatacak kadar
Okur yazardım da
Dediler söyle derdini
sustum...
O zaman yaz dediler bari
O zaman da
derdimi içimde tuttum,
Derdim yok dedim...
Oysa dertlerim,
Düğüm düğüm...
Hayat bu ,
Kalp kırar, gönül koyar.
Alır sevdiklerini de
yetim koyar. .
Sevdiklerin de
bazen sırasız
bazen vefasız çekip gider,
Bırakıp dertleri
yumak yumak
yüreğine düğümler,
kalırsın bir başına yalnızlığında,
Düğüm düğüm...
İnsan,
Sevdikleriyle var olur.
Gün gelir sevenlerin de unutur.
Sevdana yürek olsan da
gönül koyup,
sevdasına düğümlenir insan,
Gün gelir belki
Düğümleri çözer
sevdiğim diye...
Mahçup gülüşlerimiz ,
Nice yaralarımızı örttü,
Gönlümüzde
merhemsiz yaralar
Büyüdü...
Düğüm düğüm...
Canı sağolsun,
Yel essin,
Kokusu gelsin derdi
Anamız, babamız...
Ne omzuna yaslanacak babam,
Ne içimin düğümünü
çözecek anam
var şimdi...
İşte Hayatın
en büyük düğümü,
Çöz çözebilirsen gülüm,
Sen yoksun yaa
Hayatımız
düğüm düğüm ,
Hadi gel de çöz ,
Gel de çöz,
İki gözüm.
Aralık 2024/Davutlar