Atatürk 98 yaşındaydı... Tarih 1979. 1981 yılında tüm okul duvarlarına Atatürk 100 Yaşında yazısı yazılması gerekiyordu. Şöyle gösterişli, imkan varsa ışıklı.
Sadece okul duvarı değil. Evlerin duvarlarına da sürekli yazılar yazılıyordu. Ama Atatürk'le ilgili değil. Çocuktum anlamıyordum yazıların manasını. Ama komşular bir teneke kireç ile fırça verip temizlememi istiyorlardı. Tabi parada veriyorlardı bu iş için. Demek ki krizi fırsata çevirme becerim varmış aslında o yıllarda. Zamanla kaybetmişim.
Okula henüz başlamıştım ama okuma yazmayı öğrenmiştim. Duvara yazılan yazıları ve yapıştırılan yazıları okuyabiliyordum ama anlamıyordum. Aile büyüklerime sorduğumda da sert tepki alıyordum. "Çocuksun sen boşver ne yapacaksın o yazıların anlamını" diyorlardı. Babam üniversite öğrencisiydi. Dedemle her sabah onu Yunus istasyonuna götürüyor akşamda almaya gidiyorduk Baba olmuş koskoca adamı okula götürüp geliyorduk dedemle. Dedemin babama sert talimatları oluyordu trene bindirirken. "Gazete alma sakın, okul çıkışı hiçbir yerde oyalanmadan, eve dön" gibi...
Zaten 2 gazete milletin başına dert açıyor gibiydi. Tercüman ve Cumhuriyet... Hangisini alırlarsa alsınlar dayak yemek hatta ölmek için bir nedendi o dönem.
Sokak arasında destan satan ağabeyleri de hatırlıyorum. Ağıt yakılan teypten gelen sesler eşliğinde gazete büyüklüğünde iki sayfalık kağıtlar dağıtılıyordu. Kağıtlarda ölen kardeşlerin resimleri vardı. Sırf ayrı siyasi düşünceye sahipler diye birbirlerini öldüren kardeşler, akrabalar hatta baba-oğullar...
Zaten televizyok tek kanal ve akşam yedide açılır 11-12 gibi kapanırdı. Haberlerde büyükelçiliklerde, havalimanlarında, konsolosluklardaki terör saldırılarından başka bir şey yoktu. Başbakana yapılan silahlı saldırı ilkinde başarısız olsa da ikinci saldırıda Nihat Erim'i toprağa verdi Türkiye... 6 Eylül'de Konya'da yapılan Kudüs Mitingi "şeriat amaçlı kalkışma girişimi" olarak nitelendirilince çok değil 12 Eylül'de Kenan Evren ve ordu komutanları Türkiye Cumhuriyeti'nde gerçekleşen 500 darbe hareketinden birine imza attılar. ASALA artık etkisini kaybetmişti. Sokaklarda ki sağ-sol çatışmaları duruluyordu. Siyasette etkisini kaybediyordu. Hatta Türkiye'nin en istikrarlı ve başarılı süreçleri arasında yer alan Bülent Ulusu hükümeti yere göğe sığdırılamıyordu.
Ta ki bir sağdan bir soldan idam kararlarına kadar. Önce devlet başkanı ve Milli Güvenlik Konseyi başkanı ardından Cumhurbaşkanı olan Kenan Evren Türkiye için o dönemde bir kahraman algısıyla kentlerde karşılanıyordu. Mitingleri dolup taşıyor sevgi gösterileri coşkuya dönüşüyordu.
Yıllar geçti. Darbeye bağlı olarak yargılandı. Rütbesi geri alındı. TSK'dan çıkarıldı. Mal varlığına el konuldu. Müebbet hapis cezası aldı. Dosya yargıtaydayken 90 yaşında öldü. Ölümü nedeniyle dosya düştü. Ama her 12 Eylül'de Kenan Evren gündemden düşmedi. Ölümünden sonra dahi başta Yargıtay ve yerel mahkeme olmak üzere dosya tekrar davalaştırıldı.
Daha önce 1961 yılında da örtülü ödenek davasında zimmetine para geçirmekten idam edilen Adnan Menderes'in ismi bugün en büyük kültür merkezlerine, bulvarlara, havalimanlarına verildi. Anarşiye karıştığı için asılan Deniz Gezmiş'ten yıllar sonra 30 bin insanın ölümünden sorumlu Öcalan'ın idam kararı uygulanmadı. Komünizm yanlısı olarak bilinen Nazım Hikmet'in mezarı dahi ülkeye sokulmadı ama 1994 Ekim ayında yapılan kurultayda MHP Lideri Alparslan Türkeş onun şiirini okudu. Bu bir Kurtuluş Savaşı mücadelesi şiiriydi. Rcep Tayyip Erdoğan'ı önce cezaevine atıp sonra Cumhurbaşkanı yaptık. Atatürk'ü önce kahraman sonra alkolik yaptık.
100 yıllık tarihimizde ülkemiz neler gördü...
Ayrı siyasi parti başkanlarımız artık Gebzespor, Darıca G.B tribünlerinde aynı renkteki kaşkolları takıp aynı takım için omuz omuza destek veriyorlar. İlçe başkanları adayları aynı araç içinde Ankara'ya gidip geliyorlar. Meclis toplantılarında Belediye Başkanı muhalefet meclis üyelerine "Halis abi, Kadir Abi" diye hitap ediyorlar...
Siyasetin insan canı kadar önemli olmadığını, herkesin aynı kentte arkadaş, komşu olduğunu hissettiren tavırlar görüyoruz.
Şükürler olsun.
